گزارش حفاظت کیفی؛
به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای گلستان، معاون حفاظت و بهره برداری شرکت در رابطه با حفاظت کیفی از منابع آب استان گفت: برنامه های وزارت نیرو عمدتا در دو بخش حرائم منابع و مجاری آبی و نیز موضوع آلودگی آب ها می باشد. شرکت آب منطقه ای گلستان نیز از سنوات قبل، توسط دفتر مطالعات پایه منابع آّب نسبت به اندازه گیری برخی از فاکتورهای فیزیکو شمیایی که در کیفیت آب موثر است مانند ph، دما، کدورت،آنیون ها و کاتیون ها اقدام نموده و به طور مستمر این موضوع ادامه دارد و از نتایج آن در تصمیم گیری های مربوط به بهره برداری و توسعه منابع آب استفاده می شود.
مهندس سید محسن حسینی افزود: همچنین در بخش حرائم منابع و مجاری آبی نیز معاونت حفاظت و بهره برداری نسبت به استقرار کاربری های مجاز و غیر مجاز در حرائم مدیریت کرده و به منابع آلاینده شناسایی شده اخطار و به مراجع مرتبط منعکس می کند.
اما آن چه را که شرکت آب منطقه ای به طور سیستماتیک و منظم تر در برنامه دارد، شامل مراحل 9 گانه ای به شرح ذیل است که در دو مبحث پیگیری می شود.
در مبحث اول که شامل 5 مرحله است، در مرحله اول برنامه این شرکت، شناسایی کلیه منابع بالقوه و مستعد ایجاد آلودگی عمده در منابع آب سطحی و زیرزمینی است. مانند واحدهای صنعتی، خدماتی، پرورش دام و طیور، زهکشی های حاصل از اراضی کشاورزی، خطوط انتقال مواد سوختی، جایگاه های سوخت، دفع آب های سطحی شهرها و روستاها و منابعی از این دست، با به کارگیری شرکت های مشاور و راه اندازی گروه های گشت و بازرسی و آماربرداری و با تبادل اطلاعات با سایر دستگاه ها از جمله صنعت،معدن و تجارت، جهاد کشاورزی، شهرک های صنعتی،گاز، فرآورده های نفتی، محیط زیست، شیلات و غیره. در این مرحله ضمن شناسایی واحدها، میزان آب مصرفی، مقدار پساب ، نحوه تصفیه احتمالی، نحوه دفع و میزان فاکتورهای آلاینده شناسایی می شود.
وی تصریح کرد: در مرحله دوم با توجه به دستورالعمل های مربوطه، میزان حریم منابع آب سطحی و منابع آب زیرزمینی محاسبه و تعیین می شود. مرحله سوم شامل نقشه برداری منابع و مجاری آب های سطحی با پهنای حداقل 170 متر از هر طرف رودخانه ها و مجاری آبی و با احتساب عرض رودخانه، به میزان پهنای کلی بین 350 تا 400 متر در طول 2700 کیلومتر از رودخانه های استان و تقسیم بندی پهنه های مختلف این پهنا با توجه به کاربری های سازگار می باشد.
مرحله چهارم، تطبیق کاربری های سازگار و مزاحم موجود در پهنای حرائم است. به این معنا که مثلا براساس ضوابط، یک واحد مرغداری با ظرفیت تا 5 هزار قطعه می تواند در حریم کیفی B قرار بگیرد ولی یک واحد مرغداری با ظرفیت 5 هزار تا 30 هزارقطعه می بایست در فاصله دورتر از رودخانه ودر باند C قرار گیرد.در این مرحله تشخیص داده میشود که آیا واحد مرغداری موجود می تواند در باند B ادامه کار دهد یا وجود آن در این باند غیر مجاز است.
مهندس حسینی بیان کرد: مرحله پنجم، مرحله تعیین تکلیف کاربری های مزاحم در محدوده حرائم منابع آب سطحی یا زیرزمینی است به این معنا که با توجه به الحاق قوانین و مقررات ممکن است که علیرغم اینکه یک واحد مزاحم در حریمی قرار گرفته باشد که بایستی فعالیت آن محدود شود و یا کلا انتقال یابد، ولی در زمان احداث بر اساس قوانین و مقررات زمان خود حق احداث در نقطه فعلی را داشته است. لذا بایست سازو کار قانونی و اجتماعی لازم برای آن مشخص شود. واحدهایی نیز ممکن است در حرایم ممنوعه باشند که از بدو امر نیز به صورت غیر مجاز مستقر شده اند که می بایست تمهیدات لازم برای تعطیلی یا انتقال آنان طبق ضوابط انجام شود.
مبحث دوم، پایش آلودگی آب هاست که خود شامل چهار مرحله است که ضمن پیوستگی با مبحث اول، دارای خصوصیات مجزایی نیز می باشد. وی تصریح کرد: در این مبحث، به آلودگی های موجود و نیز چگونگی برخورد با آن ها پرداخته می شود. به این شکل که در مرحله اول کل منابع آب موجود با استاندارد های مشخص در مناطق مختلف نمونه برداری دوره ای گردیده و با انجام آزمایشات لازم شامل فیزیکی،شیمیایی و میکروبی که روی آن انجام می شود، در صورت وجود آلاینده های قابل توجه، پهنه بندی آلودگی به لحاظ نوع و شدت و فصل تهیه می شود. معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای استان گفت: مرحله دوم با توجه به نقشه های تهیه شده، منشا یابی این آلودگی ها است. به این شکل که با توجه به ملاحظات مبحث اول، منشا آلودگی هایی که در منابع آبی ایجاد شده ردیابی و منابع آلوده کننده شناسایی میشود .در مرحله سوم با توجه به اینکه اصولا رودخانه ها و همچنین آبخوان های زیرزمینی به شکل طبیعی قابلیت خود پالایی دارند به این معنی که بخشی از آلودگی ها را یا در مناطقی نگهداری می کنند و از آب جدا می سازند و یا با ایجاد ترکیبات دیگر، آّلاینده ها را از وضعیت آلایندگی خارج می کنند، لذا یکی از برنامه های این شرکت انجام مطالعات و محاسبات مربوط به ضرایب خودپالایی منابع آب سطحی و زیرزمینی است. مرحله چهارم نحوه برخورد با کاربری های آلوده کننده منابع آب با هماهنگی دستگاه های ذیربط است که مورد پی گیری قرار می گیرد.
